Wie denkt dat het werk van de sociale cel stopt bij de begeleiding van de A-kernspelers komt bedrogen uit. Met de bouw van een gloednieuw opleidingscentrum in Neerpede zet Anderlecht meer dan ooit in op de doorstroming van jong talent.
(Bram De Smedt)
Opleidingscentrum Neerpede, het kloppend hart van de club
Foto door Bram De Smedt
Purple Talents: begeleiding op jonge leeftijd
Een belangrijke pijler in het beleid van Anderlecht is de jeugdwerking. In een recent verleden werden Vincent Kompany en Romelu Lukaku, twee Europese topspelers uit de paars-witte opleiding, verkocht aan respectievelijk het Duitse Hamburger SV en het Engelse Chelsea voor tientallen miljoenen euro. En er is nog talent op komst: de U21 van de Brusselaars wonnen dit seizoen de prestigieuze Viareggio Cup door met 3-0 te winnen van de Italiaanse (en Europese) topclub AC Milan en in de Next Generation Series, de Champions League voor beloften, behaalde Anderlecht de achtste finales.
De sociale cel probeert haar toekomstige sterren zo goed mogelijk te begeleiden op hun weg naar de eerste ploeg. Hoewel een jeugdspeler enkel nuttig is voor de club wanneer hij doorbreekt en voor veel geld wordt verkocht, hecht Anderlecht veel belang aan de schoolresultaten van de speler. Om topsport en school makkelijker te combineren, heeft paarswit enkele jaren geleden het Purple Talents-project op poten gezet. “Omdat de club vindt dat een diploma nog altijd het belangrijkste is in het leven. We werken samen met enkele scholen in de buurt om onze talenten vanaf 14 jaar te begeleiden. Om 11u mogen ze een les overslaan om een uur individueel te trainen”, vertelt Steeman.
Anderlecht rekruteert jeugdspelers uit het hele land. De club zoekt dan ook gastgezinnen voor zij die te ver van de club wonen om elke dag de verplaatsing te maken. “Onze medewerkers vervoeren de spelers elke dag van en naar de school, trainingen en gastgezinnen.”
Tweede kans voor Vanden Borre
Hoewel de sociale cel de spelers zo goed mogelijk begeleidt, waren er ook spelers die echt niet konden aarden in Brussel. Zo verliet de Braziliaanse linksachter Triguinho paarswit in 2007 na amper zes maanden. Zijn vrouw moest in die korte periode drie depressies overwinnen, zo liet Anderlecht-manager Herman Van Holsbeeck na het vertrek van de speler optekenen. En wie herinnert zich nog ene Lucas Evangelista? De Braziliaan liet vorige zomer tijdens een proefperiode geen onaardige indruk, maar keerde uit heimwee terug naar zijn vaderland.
Triguinho (hier bij Atletico Mineiro) bleef na zijn avontuur bij Anderlecht in zijn thuisland Brazilië. Momenteel speelt hij voor Red Bull Brazil.
Foto door Bruno Cantini
Een bekender voorbeeld is Anthony Vanden Borre. De generatiegenoot van Vincent Kompany was voorbestemd om zijn goede vriend naar de Europese top te volgen en de vaste rechtsachter van de Rode Duivels te worden. Een gebrek aan discipline en grillig gedrag beslisten er anders over. Na omzwervingen bij Fiorentina, Genoa, Portsmouth en KRC Genk klopte de 23-voudige international met hangende pootjes aan op de poorten van het Constant van den Stockstadion.
Van Holsbeeck bood het voormalige goudhaantje van Anderlecht een helpende hand door hem te laten meetrainen met de beloften. Op zijn 25ste moet Vanden Borre opnieuw bewijzen dat hij een plaats in het profvoetbal verdient. “Toen Anthony hier aankwam, zat hij in de put, maar de sociale cel gaat de uitdaging aan om hem nu op het rechte pad te helpen”, aldus een strijdlustige Steeman. Benieuwd of het lukt en of Herman Van Holsbeeck een tweede keer de loftrompet van de sociale cel zal steken, net zoals hij deed na de Gouden Schoen voor Dieumerci Mbokani.
Sporting Hub 